Opponent
[əˈpəʊnənt]Noun
person who is on the other side of a fight, game, or discussion; person fighting, struggling or speaking against another OR a person that you are playing or fighting against in a game, competition, argument, etc.
کسی که طرف دیگر جنگ، بازی یا بحث است، کسی که علیه شخص دیگری مـی‌جنگـد، مبـارزه می‌کند یا حرف می‌زند، (به ویژه در جنگ و مسابقه و انتخابات و مباحثه) هماورد، حریف، آوردجو، همداو، رقیب
a person who is against something and tries to change or stop it
دشمن، مخالف، پادکار، پادگر، کیاگن
Synonyms
adversary, rival, enemy, the opposition, competitor, challenger, foe, contestant, antagonist, opposer, dissident, objector, dissentient, disputant
Antonyms
friend, ally, colleague, associate, supporter, mate, helper, accomplice, main man, cobber
Examples
The Russian chess player underestimated his opponent and lost.
شطرنج باز روسی حریفش را دست کم گرفت و شکست خورد.
He was a bitter opponent of costly urban reform.
او یکی از مخالفان سرسخت اصلاحات پر هزینه‌ی شهری بود.
Seeing his flabby opponent, Slugger was sure he would be victorious.
وقتی «اسلاگر» حریف ضعیفش ر ا دید مطمئن بود که پیروز می‌شود.
Her political opponents
مخالفان سیاسی او
He was a fierce opponent of communists.
او مخالف سرسخت کمونیست‌ها بود.
He beat his opponent in five rounds.
او در پنج راند رقیب خود را شکست داد.
He is running ahead of his democratic opponent.
او از حریف دموکرات خود جلو است.
90% همه‌ی آموزش‌های زبانینا رایگان است!
رایگان برای همیشه درباره‌ی ما