Traitor
[ˈtreɪtər]Noun
person who betrays his or her country, a friend, duty, etc. OR a person who betrays their friends, their country, etc. by giving away secrets about them, by lying to or about them or by doing other things that will harm them
شخصی که به کشور، دوست و یا وظیفه‌اش خیانت می کند، خائن، خیانتکار، نابکار، وطن فروش، دغل باز، نارو زن
Synonyms
betrayer, deserter, turncoat, deceiver, informer, renegade, defector, Judas, double-crosser, quisling, apostate, miscreant, fifth columnist, snake in the grass, back-stabber
Antonyms
supporter, defender, loyalist, patriot
Examples
The patriot sneered when asked to stand on the same platform with the man who was accused of being a traitor.
موقعی که از میهن پرست خواسته شد روی سکو کنار مردی بایستد که متهم به خیانت بود، پوزخند زد.
No villain is worse than a traitor who betrays his country.
هیچ شروری بدتر از خائنی نیست که به کشورش خیانت می‌کند.
Do not call him a traitor unless you can verify the charge.
او را خائن صدا نکن جز اینکه بتوانی این اتهام را تأیید کنی.
He turned traitor and joined the opposition.
او خائن شد و به مخالفان پیوست.
He was seen as a traitor to the socialist cause.
او را خائن به آرمان سوسیالیستی می دانستند.
She denied that she had turned traitor (= become a traitor).
او انکار کرد که خیانتکار شده است.
90% همه‌ی آموزش‌های زبانینا رایگان است!
رایگان برای همیشه درباره‌ی ما